قلب نورانى 

قال رسول الله -صلى الله عليه وآله -ان العبد اذا تخلى بسيده فى جوف الليل المظلم و ناجاه اثبت الله النور فى قلبه 
هنگامى كه بنده اى در دل شب تاريك با خداى خود خلوت كرده و با او مناجات كند، خدا قلب او را نورانى خواهد ساخت .
(ميزان الحكمه ، ج 5، ص 419). 

سفارش پيامبر (ص ) به على (ع ) 

عن رسول الله -صلى الله عليه وآله -ياعلى و عليك بصلاة الليل و عليك بصلاة الليل و عليك بصلاة الليل 
پيامبر اكرم (ص ) سه بار فرمود: يا على بر تو باد به خواندن نماز است .
(بحارالانوار، ج 87، ص 157). 

....

روز جمعه 20 شهريور 1360، روز ديگرى در شهر تبريز بود. آية الله مدنى نيز در آن روز حال و هواى ديگرى در ايراد خطبه ها داشت . مردم مسلمان مشتاق ملاقات حق ، از سراسر شهر به سوى مصلاى نماز جمعه سرازير شده بودند تا به نغمه هاى با سوز و گداز اين مرد بزرگ گوش جان بسپارند. آن روز هيچ كس نمى دانست سيّدى كه هم اكنون در جلو ديده گانشان چون موجى ناآرام مى خروشد لحظاتى بعد به اقيانوس جاويد آخرت مى پيوندد و براى هميشه در دل درياى سعادت آرام مى گيرد. هر لحظه كه مى گذشت رُخسار اين مسافر بهشتى افروخته تر مى شد، و نور شهادت بر پيشانى اش بيشتر مى درخشيد و سكوت حاكم بر زمان آرامشى قبل از طوفان را براى...

قال الباقر - عليه السلام -ان العبد ليرفع له من صلاته نصفها و ثلثها و ربعها و خمسها فما يرفع له الا ما قبل عليها بقلبه و انما امروا بالنوافل ليتم لهم مانقصوا من الفريضة 
نمازى كه بنده به جا مى آورد، گاهى نصف و گاهى يك سوم و گاهى چهارم و گاهى يك پنجم آن بالا برده مى شود، زيرا بالا برده نمى شود مگر آن نمازى كه با توجه و حضور قلب باشد، مردم ماءمور به انجام نمازهاى مستحب شده اند تا نقص نمازهاى واجب آنان توسط مستحباب جبران شود. 
(بحارالانوار، ج 87، ص 28). 

اهميت نماز مستحبى : 

حديث قدسى :ما تقرب العبد الى بشى ء افضل مما افترضت عليه ، و ان العبد ليتقرب الى بالنوافل حتى احبه 
بهترين چيزى كه بنده را به من نزديك نزديك مى كند، فرايضى است كه بر او واجب گرانيده ام و بنده با به جاى آوردن نافله به قدرى به من نزديك مى شودكه او را دوست دارم . 
(اصول كافى ، ج 1، ص 352). 

روزي امام سجاد (ع) سرگرم نماز بود و كودك نازنينش، امام محمدباقر(ع) درون چاه عميقي كه در خانه بود، افتاد. فرياد همسر امام برخاست و از امام سجاد (ع) كه در نماز بود، درخواست كمك كرد. حضرت همچنان به نماز ادامه داد. همسر امام نزديك حجره آمد و عرض كرد:
«‌چقدر سخت دلي.... فرزندت را نجات بده!» ولي امام از نماز باز نايستاد تا آنكه نمازش را به جاي آورد.
سپس كنار چاه آمد و دست مبارك را درون چاه برد و بدون آنكه بدن و لباسش تر شده باشد. آنگاه كودك را به مادرش سپرد و فرمود:
«‌اين هم فرزندت، اي كسي كه يقينت به خدا ضعيف است!» و به دنبال آن فرمود:
«‌سرزنش بر تو نيست، من در مقابل خداوند جبار بودم و اگر از او روي مي‌گرداندم، او از من روي برمي‌گرداند. چه كسي در اين حال به من ترحم مي‌كرد؟»
منبع: خلوتگه راز

گامی موثر براى تهذيب اخلاق، توجه به عبادات و نيايشهاست ، براى پى بردن به تأثير عبادت و نيايش در تهذيب نفوس و پرورش فضائل اخلاقى، قبل از هر چيز بايد با مفهوم و حقيقت عبادت آشنا شد. 
گرچه بحث درباره حقيقت عبادت سخنى مبسوط و گسترده را مى‏طلبد و بزرگان در تفسير و اخلاق و فقه و حديث درباره آن سخن بسيار گفته‏اند، اما در يك اشاره كوتاه چنين مى‏توان گفت : براى يافتن حقيقت عبادت بايد به واژه «عبد» و مفهوم آن كه ريشه اصلى عبادت است توجه نمود. 
«عبد» از نظر لغت به انسانى گفته مى‏شود كه سرتاپا تعلق به مولا و صاحب خود دارد؛ اراده‏اش تابع اراده او، و خواستش تابع خواست اوست؛ در برابر او خود را مالك چيزى نمى‏داند و در اطاعت او سستى بخود راه نمى‏دهد. بنابراين، عبوديت اظهار آخرين درجه خضوع در برابر كسى است كه همه چيز از ناحيه اوست، و بخوبى مى‏توان نتيجه گرفت كه تنها كسى مى‏تواند «معبود» باشد كه نهايت انعام و اكرام را كرده است و او كسى جز خدا نيست! به تعبير ديگر، و از بعد ديگر «عبوديت» نهايت اوج تكامل روح يك انسان و قرب او به خداست، و عبوديت تسليم مطلق در برابر ذات پاك اوست؛ عبادت تنها ركوع و سجود و قيام و قعود نيست، بلكه روح عبادت تسليم بى‏قيد و شرط در برابر كمال مطلق و ذات بى‏مثالى است كه از هر عيب و نقص مبراست

1. مورد نفرين نماز قرار گرفتن 

امام عليه السلام مي فرمايد: ان العبد اذا صلي صلاه في وقتها و حافظ عليها ارتفعت بيضاء نقيه ، تقول : حفظتني حفظک الله ، و اذا لم يصلها لوقتها و لم يحافظ عليها ارتفعت سوداء مظلمه ، تقول : ضيعتني ضيعک الله ؛ (1)
به درستي که بنده هرگاه نمازش را در وقت آن به جا آورد و بر وقت نماز مراقبت نمايد ، نمازش سفيد و پاکيزه بالا مي رود و برايش دعا مي کند که : مرا حفظ کردي خداوند حافظ تو باشد و هر گاه در وقتش به جا آورده نشود و از وقت نماز مراقبت نشود ، نمازش سياه و تار بالا مي رود و او را نفرين مي کند که : مرا ضايع ساختي ، خداوند تو را ضايع کند . 

2. دوري از رحمت خداوند 

حضرت مهدي عليه السلام به يکي از مشتاقان ديدارش به نام « زهري » فرمودند : ملعون ملعون من أخر العشاء الي أن تشتبک النجوم ، ملعون ملعون من أخر الغداه الي أن تنقضي النجوم ؛ (2) از رحمت خداوند دور است ، از رحمت خداوند دور است کسي که نماز مغرب را به قدري تأخير بيندازد تا ستاره ها ظاهر شود ، و از رحمت خداوند دور است ، از رحمت خداوند دور است کسي که نماز صبح را چندان تأخير بيندازد تا ستاره ها ناپديد شوند

1. من به تمام زيارت نامه ها را در مفاتيح جست و جو کردم، تمام چهارده معصوم يکي از گواهي هايي که درباره ي آنها مي دهيم اين است که: 
« أشهد أنک قد أقمت الصلاه ؛ گواهي مي دهم که شما اقامه کننده ي نماز بوديد» . (1) 
2. حضرت آيه الله وحيد خراساني مي فرمودند : اقامه ي نماز از نظر اهميت ، هم وزن رهبري است . گفتم: چطور؟ فرمودند : براي اين که دو تا « و من ذريتي » (2) در قرآن است . ابراهيم عليه السلام وقتي رهبر شد ؛ گفت: « ومن ذريتي » [ يعني خدايا حالا که من به مقام رهبري و امامت رسيدم فرزندانم نيز به اين مقام برسند ] راجح به نماز هم گفت: « رب اجعلني مقيم الصلوه و من ذريتي » [ يعني خدايا مرا و ذريه ام را از اقامه کنندگان نماز قرار ده ] دو تا « و من ذريتي » از يک حلقوم . يکي براي رهبري نسل خود و ديگري براي اقامه ي نماز . من از اين آيه مي فهمم که احياي نماز با امامت هم وزن است و حق هم هست همين طور مي باشد . (3) 
3. حضرت ابراهيم عليه السلام وقتي زن و بچه اش را در مکه گذاشت به خداوند متعال عرض کرد: « ربنا اني أسکنت من ذريتي بواد غير ذي زرع بيتک المحرم ربنا ليقيموا الصلوه » ؛ (4) پروردگارا ! من ذريه و فرزندان خود را به وادي بي کشت و زرعي نزد بيت الحرام تو براي بپا داشتن نماز مسکن دادم

الگوي عملي بودن براي فرزندان نسبت به نماز 

1. حضرت صادق عليه السلام مي فرمايد: کان علي قد جعل بيتا في داره ليس بالصغير و لا بالکبير لصلاته ، و کان اذا کان الليل ذهب معه بصبي لا يبيت معه فيصلي فيه؛ (1) 
اميرمؤمنان عليه السلام در منزل خود اتاق متوسطي که نه کوچک بود و نه بزرگ براي نماز خود اختصاص داده بودند و شب ها براي نماز خواندن به آن اتاق مي رفتند و همراه خود طفل کوچکي که نمي خوابيد به آن اتاق مي بردند . 
2. يکي از اصحاب حضرت صادق عليه السلام از آن بزرگوار پرسيد شخصي براي نماز شب ، آخر شب قيام مي کند و صدايش را در خواندن نماز بلند مي کند حضرت فرمودند : ينبغي للرجل اذا صلي بالليل أن يسمع أهله لکي يقوم القائم و يتحرک المتحرک ؛ (2) 
شايسته است شخصي که نماز شب مي خواند صدايش را به اهلش برساند تا آنهايي که آمادگي خواندن نماز شب دارند بشنوند و براي خواندن نماز شب قيام نمايند

برادران عزيز! آقايان محترم! خيلى خوش آمديد. من حقيقتاً وظيفه مى‌دانم كه از جناب آقاى قرائتى و بقيه‌ى كسانى كه با ايشان در مسأله‌ى مهمنماز همكارى كردند: آقايان علماى محترم، ائمه‌ى جمعه‌ى محترم، مسؤولان بخشهاى مهم كشور، بعضى از وزرا، بعضى از مديران، تشكر كنم.

مى‌خواهم عرض بكنم كه آنچه در اين زمينه وقت بگذاريد و تلاش كنيد و از نيروى مادى و معنوى خودتان در امر ترويج نمازاستفاده كنيد، زيادى انجام نگرفته است؛ جا دارد. اينكه به ما گفتند «الصّلوة عمود الّدين»، بايد اين را جدى بگيريم. خيمه‌ى دين با نماز برپاست؛ هم در ديندارى و تدين يك فرد، هم در اقامه‌ى يك جامعه‌ى دينى و هم در ديندارى يك كشور و يك مجتمع. اگر ما نتوانيم كيفيت تأثير نماز را در اين عرض عريض و وسيع درست تشخيص بدهيم، از كوتاهى ديد ماست. و الّا آن كسى كه فرموده است: «الصّلوة عمود الّدين» و آيات كريمه‌ى قرآن كه ناطقِ به اهميت نماز هستند، خوب مى‌دانند كه اين ساز و كار چگونه و اين نقش چگونه است.

هنگام چت با خدا، او به قدر فهم ما کوچک می‌شود  

به جای مقدمه

   زیباست که با خدا چت بکنیم                در سایت نماز شب عبادت بکنیم 

ای دوست بیا فلش مموری دل ها را         با فطرت پاک خویش فرمت بکنیم

چت با خدابهترین راه آرایش صحیفه دل به زیور ذکر او می گردد و فاصله ملک تا ملکوت را به قرب رسانده و همچون غنچه ای  شکفته،در کویر دل های مستاقان می روید ،آنگاه در چنینفرصتی ،این کوله بار معنویت انسان که سرشار از معرفت پایدار 

گشته و آوای هوشیاری و آیه بیداری را در سایه دینداری به جان آدمی باز می خواند.

شروع چت با خدا

خدا 

همونی که واقعا طعم عبادت،نماز و مناجات ین چنینی در ذاقعه ام از بین نخواهد رفت و همیشه بزرگترین آرزوم چشیدن دوباره طعم و این زندگی است،اینه که با خودم عهد کردم تنها فقط با او چت کنم و برای همینه که آی دی برای چت با خدا درست کردم و گاهی براش off می گذارم،گاهی هم آنلاین باهاش گفتگو میکنم و باد ورود به این chatroomرو باز گذاشتم.

با این کار احساس میکنم خدا رو خیلی بیشتر دوست دارم چون خدا هم id َ همیشه روشنه ،هم به همه ی PM هام جواب میده و هیچکدوم از حرفامو SEND TO ALL نمیکنه، هیچ کسی رو IGNOR نمیکنه و از حرف زدن با خودش منع می کنه . با همه مهربونه و هیچ جسارت و گستاخدی و تندی و طلبکاری ،برخورد نمیکنه ،مهربون و دوست داشتنیجواب آدمو میده.

79ـ قال الامام علي ـ عليه السّلام ـ : أفضل العبادة اخلاص العمل[1]. 
امام علي ـ عليه السّلام ـ : برترين عبادت، خالص گردانيدن عمل (براي خدا) است. 

80ـ قال رسول اللّه ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ : أنسك النّاس نسكا أنصحهم جيبا، و أسلمهم قلباً لجميع المسلمين[2]. 
پيامبر خدا ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ : عابدترين مردم، كسي است كه نسبت به همه‌ي مسلمانان يكرنگ تر و پاك دل تر باشد. 

81ـ قال الامام علي ـ عليه السّلام ـ : لا عبادة كالخضوع[3]. 
امام علي ـ عليه السّلام ـ : عبادتي چون فروتني نيست. 

عابدترين مردم

82ـ قال الامام زين العابدين ـ عليه السّلام ـ : يقول اللّه: ابن آدم، اعمل بما افترضت عليك تكن من أعبد النّاس[4]. 
امام سجاد ـ عليه السّلام ـ : خدا مي‌فرمايد: فرزند آدم! آنچه بر تو فرض كرده ام عمل كن، تا از عابدترين مردمان باشي. 

مسأله 751 : مستحب است انسان نماز را در اول وقت آن بخواند و راجع به آن خيلي سفارش شده است و هر چه به اول وقت نزديكتر باشد بهتر است ، مگر آن كه تأخير آن از جهتي بهتر باشد ، مثلا صبر كند كه نماز را بجماعت بخواند . 

مسأله 752 : هر گاه انسان عذري دارد كه اگر بخواهد در اول وقت نماز بخواند ، ناچار است با تيمم نماز بخواند ، چنانچه بداند يا احتمال دهد كه عذر او تا آخر وقت باقي است ، ميتواند در اول وقت ، نماز بخواند . ولي اگر مثلا لباسش نجس باشد يا عذر ديگري داشته باشد و احتمال دهد كه عذر او از بين ميرود بنابر احتياط واجب بايد صبر كند تا عذرش بر طرف شود و چنانچه عذر او بر طرف نشد ، در آخر وقت نماز بخواند ، ولازم نيست بقدري صبر كند كه فقط بتواند كارهاي واجب نماز را انجام دهد ، بلكه اگر براي مستحبات نماز مانند اذان و اقامه و قنوت هم وقت دارد ميتواند ...با لباس نجس مثلا نماز را با آن مستحبات بجا آورد . 

براي درمان آسيب اجتماعي نمازگريزي، كارهاي مختلف و متنوع بايد انجام شود. يكي از مهم‌ترين و محوري‌ترين راه‌هاي درمان آسيب اجتماعي نمازگريزي اين است كه فرهنگ نماز بر جامعه حاكم شود. امّا اين‌كه چگونه فرهنگ نماز را در جامعه حاكم سازيم، تا ديگر پديده‌اي بنام نمازگريزي در جامعه نداشته باشيم، مستلزم تلاش هماهنگ كليه نهادهاي فرهنگي ـ اجتماعي مانند صدا و سيما، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي، سازمان تبليغات اسلامي و از همه مهم‌تر نهاد خانواده است كه هم در بُعد فردي و هم در بُعد اجتماعي به نهادينه شدن نماز مي‌توانند كمك نمايند. روش‌هاي درمان آسيب اجتماعي نمازگريزي، همان شيوه‌ها و روش‌هاي تعليم و تربيت اسلامي است كه مي‌تواند با دادن بينش و جهان‌بيني توحيدي، انسان آگاه، مؤمن، متعادل و پايبند به نماز تربيت نمايد. علاوه بر تعميق و گسترش شناخت و باروهاي ديني استفاده از شيوه‌هاي مناسب براي دعوت به نماز نيز در درمان آسيب اجتماعي نمازگريزي مفيد است. و حتي به تعبير دقيق‌تر ـ امروزه بيش از آن‌كه نيازمند دانش باشيم، نيازمند روش و منش مناسب براي تربيت مذهبي و ترويج فرهنگ نماز در جامعه هستيم ـ طرّاحي روش‌هاي نو، شيوه‌هاي جذاب، ساده و قابل انطباق با روحيه كودك و نوجوان ضرورت فرهنگ‌سازي ديني و راه درمان آسيب اجتماعي نمازگريزي است.

1] 
نماز گزاران خاشع وارد بهشت نمي‌شوند بلكه آنان وارثان فردوس يعني بهشت برين‌اند. 
و بالاخره بيان آثار زيانبار رويگرداني از نماز و دچار خشم و غضب خدا شدن و از ساحت رحمتش دور بودن نيز روشي تهديدي و انذاري است كه بايد آن را در مورد برخي از مخاطبان به كار برد. 
الاّ أصحاب اليمين في جنات يتساءلون عن المجرمين ما سلكم في سقر قالوا لم نك من المصلّين[2] 
«اصحاب يمين كه در باغ‌هاي بهشتند از مجرمان مي‌پرسند: چه چيز شما را به ذوزخ كرد؟ گويند: ما از نمازگزاران نبوديم.» 
آري اگر نمازگزاران در بهشت برين‌اند، نمازگريزان در قعر جهنّمند. 
چنانكه ملاحظه مي‌شود قرآن مجيد در بيان رمز و راز نماز و بيان فوايد سازنده آن و آثار زيانبار رويگرداني از آن، شيوه‌هاي گوناگوني را به كار بسته است ما نيز بايد با توجّه به افق فكري مخاطبان روش مناسب با روحيّات و افكار 

 
«و تو اهلت را به برپايي نماز بخوان و در اين امر پايداري و صبوري پيشه كن.» 
در گرايش نوجوانان و جوانان به نماز سه عنصر اصلي خانه، مدرسه و رسانه هاي گروهي نقش اساسي و محوري دارند. تربيت و آموزش، انتقال اطلاعات نيست، بلكه تغيير در جهان بيني است.[2] هيچ تربيت و آموزشي بدون زمينه سازي، موفق نيست. اگر مجموعه عناصر و عوامل تأثير گذار در ارسال يك پيام ارزشي، از وحدت و هماهنگي لازم در عمل برخوردار نباشند، نمي توانند مؤثر واقع شوند و چه بسا آثار يكديگر را خنثي كنند. عناصر و عوامل تأثير گذارنده در محيط خانه و مدرسه و جامعه در القاي يك ارزش معنوي و رسانيدن پيام و بيان روح نماز، اگر عملا يكديگر را نفي كنند و يا در برنامه ها و اظهار مطالب، هر كدام راه و هدفي متفاوت و مغاير با يكديگر بپيمايند، در ذهن فرد تناقض به ... وجود مي‎آورند و پيام منجر به ايجاد انگيزه، شوق، اراده و عمل نمي شود. 

مدرسه

در مدرسه هنگامي كه نوجوانان و جوانان، در موقعيت هاي مختلف اوقات تحصيل، هنگام شنيدن اذان، در كلاس يا در راهرو مدرسه بدون هيچ تكلفي، مشاهده كنند كه معلمان و مربيان مشتاقانه به سوي نماز مي‎شتابند، در اثر احساس همانند سازي به شوق و رغبت در مي‎آيند و به اقامه نماز گرايش فزون تري پيدا مي‎كنند. بهتر است در مدرسه قبل از شروع نماز يا حتي قبل از رفتن به نماز هفتگي جمعه، برنامه هايي تدارك ديده شود كه زمينه ساز احساسي خوشايند براي دانش آموزان باشد، تا عزم و اراده و رغبت و انگيزه لازم براي انجام اين فريضه، با طيب خاطر در آنان پديد آيد. هر قدر شخصيت الگوهاي تربيتي و پرورشي براي دانش آموزان، محبوب و دوست داشتني تر باشد، تأثير پذيري آنها افزايش مي‎يابد. روشن است كه هرگز نبايد به اجبار و تحميل و فشار، دانش آموزان را به انجام فريضه نماز وادار كنيم. در عوض شايسته است بيش از هر چيز، جاذبه هاي رفتار خود را در بيان ارزش ها، با فراهم كردن مقدمات نماز افزايش دهيمhttp://www.mediafire.com/convkey/60d7/d1sg991xsi72hbcfg.jpg

(والّذين اجتنبوا الطّاغوت ان يعبدوها و انابوا الي الله لهم البشري). 
با توجه به اينكه «بشري» در اينجا مطلق است همه گونه بشارت بر نعمت‌هاي الهي اعم از مادي و معنوي را شامل مي‌شود، اما اين بشارت وسيع و گسترده مخصوص كساني است كه از پرستش طاغوت اجتناب ورزند، و به سوي خدا باز آيند كه مجموع ايمان و اعمال صالح در همين جمله جمع است. زيرا «طاغوت» در اصل از ماده‌ي «طغيان» به معني تعدّي و تجاوز از حد و مرز است، و لذا اين كلمه بر هر متجاوز، و هر معبودي جز خدا، مانند شيطان و حكام جبّار اطلاق مي‌شود (اين كلمه در واحد و در جمع هر دو به كار مي‌رود). 
بنابراين «اجتناب از طاغوت» با اين معني وسيع و گسترده، دوري از هر گونه شرك و بت‌پرستي و هوا پرستي و شيطان پرستي و تسليم در برابر حاكمان جبّار و سلطه‌گرانِ ستمكار را فرا مي‌‌گيرد، «انابه الي الله» جامع روح تقوي و پرهيزگاري و ايمان است،‌والبته چنين كساني در خورِ بشارتند. اين نكته نيز قابل توجه است كه عبادت طاغوت تنها به معني ركوع و سجود نيست، بلكه هر گونه اطاعت را نيز شامل مي‌شود، ‌چنانكه در حديثي از امام صادق (عليه السلام) مي‌خوانيم: من اطاع جبّاراً فقد عبده. «كسي كه اطاعت زمامدار ستمگري كند او را پرستش كرده است.» 
سپس براي معرفي اين بندگان ويژه مي‌گويد: «بندگان خاصّ مرا بشارت ده» (فبشّر عباد)[1]/[2

مسأله 776 : خانه كعبه كه در مكه معظمه ميباشد قبله است ، و بايد روبروي آن نماز خواند ، ولي كسي كه دور است اگر طوري بايستد كه بگويند رو به قبله‌نماز ميخواند كافي است و همچنين است كارهاي ديگري كه مانند سر بريدن حيوانات ، بايد رو به قبله انجام گيرد . 

مسأله 777 : كسي كه نماز واجب را ايستاده ميخواند ، بايد طوري بايستد كه بگويند رو به قبله ايستاده و لازم نيست زانوهاي او و نوك پاي او هم رو به قبله باشد . 

مسأله 778 : كسي كه بايد نشسته نماز بخواند ، اگر نميتواند بطور معمول بنشيند و در موقع نشستن ، كف پاها را به زمين ميگذارد ، بايد در موقع نماز صورت و سينه وشكم او رو به قبله باشد و لازم نيست ساق پاي او رو به قبله باشد . 

...

نمازهاي واجب شش است :
اول نماز يوميه ، دوم نماز آيات ، سوم نماز ميت ، چهارم نماز طواف واجب خانه كعبه ، پنجم نماز قضاي پدر و مادر كه بر پسر بزرگتر واجب است ، ششم نمازي كه بواسطه اجاره و نذر و قسم و عهد واجب ميشود . 
نمازهاي واجب يوميه پنج است :
ظهر و عصر ، هر كدام چهار ركعت ، مغرب سه ركعت ، عشا چهار ركعت ، صبح دو ركعت . 
مسأله 728 
در سفر بايد نمازهاي چهار ركعتي را با شرايطي كه گفته ميشود دو ركعت خواند.

وقت نماز ظهر و عصر

مسأله 729 : اگر چوب يا چيزي مانند آنرا ، راست در زمين هموار فرو برند صبح كه خورشيد بيرون ميآيد ، سايه آن بطرف مغرب ميافتد و هر چه آفتاب بالا ميآيد اين سايه كم مي شود و در شهرهاي ما در اول ظهر شرعي[1] به آخرين درجه كمي ميرسد و ظهر كه گذشت ، سايه آن به طرف مشرق بر ميگردد و هر چه خورشيد رو به مغرب ميرود ، سايه زيادتر ميشود بنابر اين وقتي سايه به آخرين درجه كمي رسيد و دو مرتبه رو به زياد شدن گذاشته ، معلوم ميشود ظهر شرعي شده است ولي در بعضي شهرها مثل مكه كه گاهي موقع ظهر سايه به كلي از بين ميرود ، بعد از آن كه سايه دوباره پيدا شد ، معلوم ميشود ظهر شده است . 

اولياي الهي كه خوب نماز مي‏خوانند نه مي‏ترسند و نه محزون مي‏شوند. «الا انّ اولياء اللّه لا خوف عليهم و لا هم يحزنون» و آدمي كه نه مي‏ترسد و نه محزون است، از آرايش رواني برخوردار است. در محيط خانواده‏اي كه اعضاي آن نماز را بر پا مي‏دارند و همگي از اعتماد به نفس خوبي برخوردارند، فضاي آرامي حاكم است و اعتماد به نفس يكديگر را تقويت مي‏نمايند. آنان همچون ظروف مرتبطي هستند كه به هنگام برداشتن آب از يكي از آن ظرف‏ها، ظرف‏هاي ديگر جاي خالي آن را پر مي‏كنند، با اين تفاوت كه در اينجا، اعتماد به نفس خود آنان كاهش نمي‏يابد. در حالي كه وقتي ظرف‏هاي مرتبط، جاي خالي شده آب ظرفي را پر مي‏كنند، از ميزان كمتري از آب برخوردار مي‏شوند. آن‏ها شكرانه بازوي توانا را به گرفتن دست ناتوان مي‏دانند و دست افتادگان را به هنگام ايستادن مي‏گيرند و بدين ترتيب آن‏ها كه از اعتماد به نفس بيشتري برخوردارند، در محيط خانواده، زمينه افزايش اعتماد به نفس را در ديگر اعضاي خانواده فراهم مي‏كنند تا آن‏ها هر چه بيشتر استعدادهاي خويش را به كار گيرند و به درجه بالاتري از شناخت معبود و عبادت دست يابند و به خود شكوفايي برسند، به نحوي كه همه استعدادها و توانايي‏هاي خويش براي عبادت خدا را به فعليت برسانند. نماز در اين راه نقش مدد رساني را بر عهده دارد. انساني كه به خود شكوفايي رسيده از آرامش بيشتري برخوردار است. اولياي الهي مصداق بارز چنين حالتي هستند، زيرا توانسته‏اند همه توان خويش را در راه عبادت معبود به كار گيرند. 

شخصيت از خود فرا رونده

اگر به فرآيند رشد گياه بنگريم و فيلمي كه از مراحل تكوين رشد آن تهيه شده است را با سرعت زياد ملاحظه نماييم، يكي از زيباترين و شگفت انگيزترين رويدادهاي خلقت را در مقابل ديدگانمان خواهيم ديد. گياه تا زماني كه به صورت دانه يا هسته اوليه در دل خاك پنهان است، گويي هنوز سفر رشد را آغاز ننموده است ولي هنگامي كه بستر خاك و زمين را ترك گفت و جوانه ظريف و نورسته آن، از دل خاك سر برآورد و روي به آسمان لايتناهي كرد، رشد واقعي اش را آغاز مي كند و به آنجا مي رسد كه در پرتو اشعه حياتبخش خورشيد و قطرات زلال باران، از يك دانه آن، هفتصد دانه به اذن خداي تعالي، ثمر حاصل مي شود.[1] 
داستان رشد و تعالي آدمي نيز همين سان مي باشد، او تا زماني كه پايبند خويش است و دغدغه ماندن در خاك دارد، رشدش متوقف مي شود ولي همين كه سر از لاك فرديت بيرون آورد و به آسمان نگريست، رشد و ترقي پيدا مي كند. وي به ميزاني كه از خاك، فاصله مي گيرد، به افلاك نزديك مي شود و به اندازه اي كه از فرش(زمين) دور شود به عرش روي مي آورد. 
در مكتب«روانشناسي كمال» نظريه اي...

شور و گرمايي دروني

از پيامدهاي مؤثر نماز و ارتباط با خدا، ايجاد نوعي حرارت باطني و گرماي خاص دروني است كه متناسب با ميزان حضور قلب و عمق توجه نمازگزار، در وي به وجود مي آيد. و منشأ آن انگيزه پاك و خالص براي محبت به پروردگار و ارتباط با خداست كه در پرتو مرور زمان و مراقبه لازم، مبدل به عشق الهي مي شود كه قرآن نيز مي فرمايد:«و الذين آمنوا اشد حُباً لله» يعني«و آنانيكه ايمان آوردند، در دوستي خدا سخت ترند[1].» 
اينك از باب نمونه، به دو مورد ذيل اشاره مي شود. 
«يكي از همسفران مرحوم حاج محمد صادق تخت فولادي نقل مي كند در سفر بيت الله الحرام، از اصفهان حركت كرده و نزديك شيراز در كاروانسرايي فرود آمديم، هوا سرد و برفي بود. مرحوم حاجي روي سكوي در ورودي كاروانسرا، بيرون از سرا، زيراندازي را افكندند و نشستند، ساير كاروانيان عرض كردند، هوا سرد است و اينجا گذرگاه حيوانات است، بهتر است كه به داخل كاروانسرا تشريف بياوريد. ولي ايشان فرمودند در داخل كاروانسرا آب نيست ولي اينجا جوي آبي ست و براي من بهتر است. همراه ايشان مي گويد من نگراني كاروانيان را از سردي هوا و خطر حيوانات به اطلاع ايشان رساندم. ايشان سر از زانو برداشت و گفت: دستت را به سينه من نزديك كن. همسفر