(والّذين اجتنبوا الطّاغوت ان يعبدوها و انابوا الي الله لهم البشري).
با توجه به اينكه «بشري» در اينجا مطلق است همه گونه بشارت بر نعمتهاي الهي اعم از مادي و معنوي را شامل ميشود، اما اين بشارت وسيع و گسترده مخصوص كساني است كه از پرستش طاغوت اجتناب ورزند، و به سوي خدا باز آيند كه مجموع ايمان و اعمال صالح در همين جمله جمع است. زيرا «طاغوت» در اصل از مادهي «طغيان» به معني تعدّي و تجاوز از حد و مرز است، و لذا اين كلمه بر هر متجاوز، و هر معبودي جز خدا، مانند شيطان و حكام جبّار اطلاق ميشود (اين كلمه در واحد و در جمع هر دو به كار ميرود).
بنابراين «اجتناب از طاغوت» با اين معني وسيع و گسترده، دوري از هر گونه شرك و بتپرستي و هوا پرستي و شيطان پرستي و تسليم در برابر حاكمان جبّار و سلطهگرانِ ستمكار را فرا ميگيرد، «انابه الي الله» جامع روح تقوي و پرهيزگاري و ايمان است،والبته چنين كساني در خورِ بشارتند. اين نكته نيز قابل توجه است كه عبادت طاغوت تنها به معني ركوع و سجود نيست، بلكه هر گونه اطاعت را نيز شامل ميشود، چنانكه در حديثي از امام صادق (عليه السلام) ميخوانيم: من اطاع جبّاراً فقد عبده. «كسي كه اطاعت زمامدار ستمگري كند او را پرستش كرده است.»
سپس براي معرفي اين بندگان ويژه ميگويد: «بندگان خاصّ مرا بشارت ده» (فبشّر عباد)[1]/[2
عبادت راز آفرينش
قال الله تبارك و تعالي : «و ما خلقت الجنّ و الانس الاّ ليعبدون»[1]« من جن و انس را نيافريدم جز براي اينكه عبادتم كنند (و از اين طريق تكامل يابند و به من نزديك شوند».
از مهمترين سؤالاتي كه هر كس از خود ميكند اين است كه «ما براي چه آفريده شدهايم؟» و «هدف آفرينش انسانها و آمدن به اين جهان چيست؟»
آيات فوق به اين سئوال مهم و همگاني با تعبيرات فشرده و پرمحتوايي پاسخ ميگويد و ميفرمايد: «من جن و انس را نيافريدم جز براي اينكه عبادتم كنند.»
«و ما خلقتُ الجنّ و الانس الاّ ليعبدون»
آيات مورد بحث تنها روي مسالهي عبوديت و بندگي تكيه ميكند، و با صراحت تمام آن را به عنوان هدف نهايي آفرينش جن و انس معرفي مينمايد.
هدف اصلي همان «عبوديت» است كه
امام هادي(علیه السلام) و نماز
شيخ طوسي از كافور خادم روايت كرده كه گفت حضرت امام علي نقي ـ عليه السّلام ـ فرمود: به من كه فلان سطل را در فلان محلّ بگذارم كه من وضو بگيرم از آن براي نمازم، و فرستاد مرا پي حاجتي، و فرمود، چون برگشتي سطل را بگذار كه مهيّا باشد براي وقتي كه من خواستم، آماده نماز شوم، پس آن حضرت به قفا خُفت تا خواب كند و من فراموش كردم كه فرمايش حضرت را به عمل آورم، و آن شب، شب سردي بود، پس يك وقت ملتفت شدم كه آن حضرت برخاسته براي نماز و يادم آمد كه من سطل آب را نگذاشتم، در آن محلّ كه فرموده بود، پس از جاي خود دور شدم، از ترس ملامت آن حضرت و متألّم بودم از جهت آن كه حضرت به تعب و مشقّت خواهد افتاد و براي تحصيل آن سطل ناگاه مرا ندا كرد نداء غضبناك، من گفتم:«انّا لله» چه عذر آورم، بگويم فراموش كردم، چنين كاري را و چاره اي نديدم، از اجابت آن حضرت، پس رفتم به خدمتش به حال رعب و ترس، فرمود واي بر تو آيا ندانستي رسم و عادت مرا كه من تطهير نمي كنم مگر به آب سرد، براي من آب گرم نمودي، و در سطل كردي، گفتم، به خدا سوگند كه من نه سطل را در آنجا گذاشتم، و نه آب در آن كردم، فرمود:«الحمد لله» به خدا قسم كه ما ترك نخواهيم كرد رخصت خدا را و ردّ نخواهيم كرد عطاي او را، حمد خداوندي را كه قرار داد ما را از اهل طاعتش و توفيق داد ما را به اعانت نمودن از براي عبادتش، همان پيغمبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ فرمودند كه خداوند غضب مي كند بر كسي كه قبول نكند رخصتش را[2].
میان «نماز» و «تلاوت» قرآن ارتباط مؤثر و معنا داری وجود دارد به و توجه به این ارتباط، تأثیرعمیقی بر تعلیم و تربیت فرد و اجتماع می نهد. به پیشگاه قرآن می رویم و برای این منظور، از سوره ی عنکبوت آغاز می کنیم که می فرماید:
:چکیده
اهمیت و جایگاه نماز و انس با قرآن در آیات و حیانی و احادیث نبوی و اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) به تعدد ذکر گردیده است. رسول الله (ص) به تلاوت سور قرآن کریم در رکعتین نمازهای واجب و مستحبی عنایت ویژه ای داشته اند. رویکرد معنادار رسول الله (ص) و ائمه معصومین (ص) به تلاوت سوره های قرآن در نماز و عمومیت بخشی به حفظ سور قرآن و تمرین و تکرار صحیح آن برای تلاوت در نمازهای واجب و مستحبی بدین جهت بوده تا میزان آشنایی و انس اهل نماز با سوره های قرآن را افزایش داده و زمینه بهره برداری آنها را از برکات و خیرات و نورانیت قرآن ارتقاء بخشیده و عروج نورانی نماز آنها را با تلاوت سور قرآن کریم به عالی ترین حد برسانند. در این مقاله گام های اساسی رسول الله (ص) و اهل بیت عصمت و طهارت برای فرهنگ سازی تلاوت قرآن کریم در نماز مطرح گردیده است.
کلید واژه
نماز، تلاوت قرآن، فرهنگ سازی تلاوت قرآن در نماز.
بهمن ماه سال 1392بود که بر آن شدیم تا کلبه ای مجازی بسازیم!تا بقدر وسع خویش ، یاری باشیم بر معرفی ستون محکم دین ، ثمره فرقان الهی و مرز مشخص بین حق و باطل!