روزي امام سجاد (ع) سرگرم نماز بود و كودك نازنينش، امام محمدباقر(ع) درون چاه عميقي كه در خانه بود، افتاد. فرياد همسر امام برخاست و از امام سجاد (ع) كه در نماز بود، درخواست كمك كرد. حضرت همچنان به نماز ادامه داد. همسر امام نزديك حجره آمد و عرض كرد:
«چقدر سخت دلي.... فرزندت را نجات بده!» ولي امام از نماز باز نايستاد تا آنكه نمازش را به جاي آورد.
سپس كنار چاه آمد و دست مبارك را درون چاه برد و بدون آنكه بدن و لباسش تر شده باشد. آنگاه كودك را به مادرش سپرد و فرمود:
«اين هم فرزندت، اي كسي كه يقينت به خدا ضعيف است!» و به دنبال آن فرمود:
«سرزنش بر تو نيست، من در مقابل خداوند جبار بودم و اگر از او روي مي‌گرداندم، او از من روي برمي‌گرداند. چه كسي در اين حال به من ترحم مي‌كرد؟»
منبع: خلوتگه راز
کتابخانه دیجیتال
سجاده سرخ 
شیخ حسین بن عبدالصمدو نماز جمعه 
گويا پروردگارت را مى بينى 
نماز شب
اهميت نمازهاي مستحبي
معناى عبادت و بندگى خدا و اثرات آن
بعضي از آثار سوء تأخير عمدي نماز
دعوت غير اعضاي خانواده به نماز
وظيفه والدين در برابر نماز فرزندان (2)
بيانات در ديدار دست‌‌اندركاران ستاد اقامه‌‌ى نماز
شروع چت با خدا
چت با خدا(4)
چت با خدا(6)
عبادت در روایات (2)
آثار اخروي نماز
نقش نماز در روابط اجتماعي (1)
وقت نماز (2)
