1. من به تمام زيارت نامه ها را در مفاتيح جست و جو کردم، تمام چهارده معصوم يکي از گواهي هايي که درباره ي آنها مي دهيم اين است که: 
« أشهد أنک قد أقمت الصلاه ؛ گواهي مي دهم که شما اقامه کننده ي نماز بوديد» . (1) 
2. حضرت آيه الله وحيد خراساني مي فرمودند : اقامه ي نماز از نظر اهميت ، هم وزن رهبري است . گفتم: چطور؟ فرمودند : براي اين که دو تا « و من ذريتي » (2) در قرآن است . ابراهيم عليه السلام وقتي رهبر شد ؛ گفت: « ومن ذريتي » [ يعني خدايا حالا که من به مقام رهبري و امامت رسيدم فرزندانم نيز به اين مقام برسند ] راجح به نماز هم گفت: « رب اجعلني مقيم الصلوه و من ذريتي » [ يعني خدايا مرا و ذريه ام را از اقامه کنندگان نماز قرار ده ] دو تا « و من ذريتي » از يک حلقوم . يکي براي رهبري نسل خود و ديگري براي اقامه ي نماز . من از اين آيه مي فهمم که احياي نماز با امامت هم وزن است و حق هم هست همين طور مي باشد . (3) 
3. حضرت ابراهيم عليه السلام وقتي زن و بچه اش را در مکه گذاشت به خداوند متعال عرض کرد: « ربنا اني أسکنت من ذريتي بواد غير ذي زرع بيتک المحرم ربنا ليقيموا الصلوه » ؛ (4) پروردگارا ! من ذريه و فرزندان خود را به وادي بي کشت و زرعي نزد بيت الحرام تو براي بپا داشتن نماز مسکن دادم

الگوي عملي بودن براي فرزندان نسبت به نماز 

1. حضرت صادق عليه السلام مي فرمايد: کان علي قد جعل بيتا في داره ليس بالصغير و لا بالکبير لصلاته ، و کان اذا کان الليل ذهب معه بصبي لا يبيت معه فيصلي فيه؛ (1) 
اميرمؤمنان عليه السلام در منزل خود اتاق متوسطي که نه کوچک بود و نه بزرگ براي نماز خود اختصاص داده بودند و شب ها براي نماز خواندن به آن اتاق مي رفتند و همراه خود طفل کوچکي که نمي خوابيد به آن اتاق مي بردند . 
2. يکي از اصحاب حضرت صادق عليه السلام از آن بزرگوار پرسيد شخصي براي نماز شب ، آخر شب قيام مي کند و صدايش را در خواندن نماز بلند مي کند حضرت فرمودند : ينبغي للرجل اذا صلي بالليل أن يسمع أهله لکي يقوم القائم و يتحرک المتحرک ؛ (2) 
شايسته است شخصي که نماز شب مي خواند صدايش را به اهلش برساند تا آنهايي که آمادگي خواندن نماز شب دارند بشنوند و براي خواندن نماز شب قيام نمايند

برادران عزيز! آقايان محترم! خيلى خوش آمديد. من حقيقتاً وظيفه مى‌دانم كه از جناب آقاى قرائتى و بقيه‌ى كسانى كه با ايشان در مسأله‌ى مهمنماز همكارى كردند: آقايان علماى محترم، ائمه‌ى جمعه‌ى محترم، مسؤولان بخشهاى مهم كشور، بعضى از وزرا، بعضى از مديران، تشكر كنم.

مى‌خواهم عرض بكنم كه آنچه در اين زمينه وقت بگذاريد و تلاش كنيد و از نيروى مادى و معنوى خودتان در امر ترويج نمازاستفاده كنيد، زيادى انجام نگرفته است؛ جا دارد. اينكه به ما گفتند «الصّلوة عمود الّدين»، بايد اين را جدى بگيريم. خيمه‌ى دين با نماز برپاست؛ هم در ديندارى و تدين يك فرد، هم در اقامه‌ى يك جامعه‌ى دينى و هم در ديندارى يك كشور و يك مجتمع. اگر ما نتوانيم كيفيت تأثير نماز را در اين عرض عريض و وسيع درست تشخيص بدهيم، از كوتاهى ديد ماست. و الّا آن كسى كه فرموده است: «الصّلوة عمود الّدين» و آيات كريمه‌ى قرآن كه ناطقِ به اهميت نماز هستند، خوب مى‌دانند كه اين ساز و كار چگونه و اين نقش چگونه است.